7 września 2017

Pod holenderskim niebem


Jestem z tych, co ciągle patrzą w niebo. Akurat tu mam szczęście: w Holandii jest na co patrzeć. Poza tymi dniami, kiedy nad głowami wiszą nam ciężkie ołowiane chmury, holenderskie niebo to arena wspaniałych spektakli. Taka cecha miejsc o klimacie wietrznym i zmiennym. Ten rok jest wyjątkowo pogodny i prawie codziennie mogę się cieszyć widokiem chmur pędzących po niebie, a w bonusie mam wyjątkowo urocze zachody słońca. Przez 5 tygodni wakacji podziwiałam też podobnie zachmurzone polskie niebo. Ale brakowało mi jednego elementu: balonów. Tutaj widzę kilka, a nawet kilkanaście, każdego wieczora.

Loty balonem są w Holandii szalenie popularne.  Wygląda na to, że sprzyja im nie tylko pogoda (wiatr), ale i ukształtowanie terenu. Zahaczyć o coś raczej trudno. No chyba, że o kościelną wieżę. O miejsce do lądowania martwić się nie trzeba. Dlatego w każdy letni wieczór niebo roi się więc od kolorowych balonów.



Baloniarstwo ma długą tradycję. Holendrzy zainteresowali się nim szybko, już kilka miesięcy po pierwszych udanych francuskich próbach braci Montgolfier. Pierwszy 15-kilometrowy lot papierowego balonu wypuszczonego przez Jan Moddermana i Gerrita van Olsta z Groningen miał miejsce już w roku 1784. Pasażerem był ptak w klatce. Wkrótce potem francuscy specjaliści wznieśli balon z pasażerami na pokładzie. Wystartował sprzed pałacu Noordeinde w Hadze. Niestety zaraz po wylądowaniu w Zevenhuizen został brutalnie poprzebijany przez zgorszonych chłopów. Ostatecznie pierwszym latającym Holendrem został Abraham Hopman, fabrykant z Haarlemu.

Od tamtej pory balonów nad Holandią lata coraz więcej. Każdego roku odbywa się ponad 9 tysięcy lotów. Latem, ze względu na warunki termiczne, można latać tylko przez 2 godziny po wschodzie słońca (to raczej tylko dla pasjonatów) i 2 godziny przed zachodem. To właśnie wtedy na niebie robi się kolorowo, a osoby wędrujące po łąkach muszą uważać, żeby nie dostać koszem lądującego balonu w głowę. 




Podobnie jak właściciele gospodarstw, którym taki meteoryt może wylądować na podwórku.



Lot balonem jest, jak wiadomo, nie do końca przewidywalny. Więc i lądowanie nie zawsze można zaplanować. Ponieważ mieszkamy na skraju miasta, nie raz zdarzyło nam się obserwować balon parę metrów nad kalenicą dachu. No i kilka razy przeleciały nam tuż przed nosem na łące. Jedno z takich lądowań, które miałam okazję obserwować o mało nie skończyło się w kanale. Drugie było raczej twarde. Kosz z 15 osobami na pokładzie odbijał się kilka razy od ziemi, a w końcu przechylił się tak, że zwalili się wszyscy na siebie.




Obserwuje te loty z zazdrością. Mam wielka ochotę sobie polatać. Niestety, nikt nie chce mi takiej przyjemności zasponsorować. Trudno, będę musiała sama się o to zatroszczyć. A nie jest to tania rozrywka. Ceny oczywiście nie są jednakowe, bo konkurencja w branży jest spora. Zabawa trwa około 2 godzin, z tego sam lot godzinę. Jak ktoś lubi wcześnie wstawać, może polatać już za ok. 120 euro, ceny lotów wieczornych kształtują się w granicach 140-180 euro. Za osobę oczywiście. Za dziecko płaci się nieco mniej (100 euro), lot prywatny dwuosobowy to wydatek co najmniej 650 euro. W cenie jest zawsze ubezpieczenie, transport do miejsca startu oraz lampka szampana po lądowaniu. Ale jeśli np. organizujemy imprezę i chcemy wystartować ze swojego ogródka, czeka nas dodatkowa opłata (50 euro) za zezwolenie z gminy. 

Tanio nie jest. Ale za to jak romantycznie. No i widoki! Jak polecę, zdam Wam relację. A na razie zdjęcia z ziemi...

 




 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...